Omschrijving

Pepsine (peptase) is een pro-enzym dat tijdens de vroegste stadia van de spijsvertering in de maag eiwitmoleculen splitst zodat eiwitten kunnen worden afgebroken/verteerd tot enkel nog vrij lange aminozuurketens, polypeptiden genoemd (vertering van eiwitten is nu voltooid).

Maagsapklieren produceren geen pepsine maar pepsinogeen, een inactief enzym (pepsine is normaal gezien in de vorm van pepsinogeen aanwezig). Pepsinogeen wordt door bepaalde cellen in de maagwand (hoofd- of kliercellen), naast zoutzuur en slijm afgescheiden, dit vormt samen met gastrine samen het maagsap/zuur. Het sterk toenemen van de hoeveelheid maagzuur in de maag zorgt ervoor dat er een sterk zuur milieu ontstaat in de maag en pepsine werkzaam wordt (pH-optimum 2,5). Pepsine kan ook zelf pepsinogeen activeren. Het activeren van pepsinogeen is dus een proces dat zichzelf versterkt, een dergelijk proces wordt positieve terugkoppeling genoemd.

Het hydrolysatievermogen van onze pepsine is min of meer vergelijkbaar met 2000FIP/g of wel ca 3 x zo sterk als 0,7u/mg.

Wanneer het zure voedsel uit de maag in kleine hoeveelheden in de twaalfvingerige darm aankomt, stopt de werking van pepsine na enige tijd. Dit komt doordat de twaalfvingerige darm het voedsel licht basisch maakt, waardoor pepsine weer het inactieve pepsinogeen word. Wanneer pepsinogeen in een milieu terecht komt met een hoge zuurgraad, wordt het weer omgezet in het actieve pepsine.

Pepsine is een agressief enzym dat gemakkelijk de eigen maagwand kan oplossen, de maagwand is echter bekleed met een dikke slijmlaag die de maag ook beschermt tegen andere enzymen zoals lipase en eventueel gal bij galbraken. Pepsine is in 1836 ontdekt door Theodor Schwann en het was het eerste ontdekte dierlijk enzym.

CAS nummer: 9001-75-6